از رنجی که می بریم

   فلانی ماشین اش از این شاسی بلندهای بزرگه. لذا براش سخته با این ماشین توی مرکز شهر رفت و آمد کنه‌. اینطوریه که به بهمانی میگه برو ماشین بیساری رو(که خونه اش ۱۰ دقیقه پیاده تا خونه ی فلانی فاصله داره) رو برام بیار که من صبح برم دنبال کارام.
حالا شب ساعت ۱۱ اینا، یکی از بیساریا ماشین رو برده در خونه ی فلانی و از اون ور بهمانی رفته اون بیساری راننده رو برگردونده خونه.
میدونم سر گیجه گرفتین ولی اینا رو گفتم که بگم در وهله ی اول مثل بیساری و بهمانی نباشید، یعنی بارهای الکی زندگی دیگران رو قبول نکنید، تنبل بارشون نیارید، اینا یادشون میره زندگی و دنیا بر محوریت اونا نمی چرخه، شما وظیفه دارید بهشون یادآوری اش کنید. بعد از اون توصیه میکنم مثل فلانی نباشید، زحمت زندگی تون رو نذارید روی دوش بقیه.